навіны

Пры гарэнні неарганічныя прымешкі ў пробе адносна стабільныя (напрыклад, хларыд натрыю, хларыд калію, сульфат натрыю і г.д.), калі не з-за гарэння і выпарэння, гэты метад можа быць выкарыстаны для вызначэння попелу ў пробе.

[Метад вызначэння] Пастаўце керамічны тыгель (або нікелевы тыгель) на высокатэмпературную электрычную печ (г.зн. вертыкальную печ) або газавае полымя, падпаліце ​​да пастаяннай вагі прыкладна (каля 1 гадзіны), перанясіце ў сушылку з хларыдам кальцыя і астудзіць да пакаёвай тэмпературы. Затым крышку тыгля ўзважылі на аналітычных вагах і ўсталявалі на G1 г.

Ва ўжо ўзважаны тыгель вазьміце адпаведны ўзор (у залежнасці ад попелу ў пробе, звычайна званы 2-3 грамамі), напрыклад, да 0,0002 грама, рот вечка тыгля прыкладна на тры чвэрці, павольна награваючы тыгель на слабым агні, паступова карбанізуйце ўзор , пасля тыгля ў электрычнай печы (або на газавым полымі), не менш за 800℃спальванне да прыблізнай пастаяннай вагі (каля 3 гадзін), перамяшчаюць у сушылку для хларыду кальцыя, астуджаюць да пакаёвай тэмпературы, узважваюць. Лепш за ўсё спаліць праз 2 гадзіны, астудзіць, узважыць, а затым спаліць на працягу 1 гадзіны, потым астудзіць, узважыць, напрыклад, два ўзважвання паслядоўна, вага амаль не зменіцца, тады азначае, што спалены цалкам, калі вага паменшыцца пасля другога апёку, затым павінен быць трэці апёк, спальваць, пакуль не будзе падобны да пастаяннага вагі, усталяваць G грам.

(G-G1) / вага ўзору x100= шэры%

[Заўвага] - -Памер пробы можна вызначыць у залежнасці ад колькасці попелу ў пробе, менш пробы попелу, можна назваць каля 5 грам пробы, больш пробы попелу, можна назваць каля 2 грам пробы.

2. Працягласць гарэння залежыць ад масы ўзору, але гарэнне аналагічна пастаяннай вазе.

3. Розніца ў вазе, якая гарыць двойчы запар, павінна быць меншай за 0,3 мг, максімальная розніца не можа перавышаць 1 мг, улічваючы прыблізную пастаянную вагу.